Birkebeiner

In mijn eerste blog heb ik jullie verteld dat mijn eerste ervaring met het lopen in Noorwegen erg positief was. Ik wil deze ervaring met jullie delen en doe daarom hieronder een verslag van de dag dat ik de Halvbirken løp liep. De Halvbirken løp is een onderdeel van het Birken run festival. Bij dit festival heb je de keuze uit trails over 60km, 42km, 21 km en 12 km. Wij hebben gekozen voor de wedstrijd met een lengte van 12 km.

Profiel van de Halvbirken løp

15 juni 2019
’s Ochtends werd ik om 5:00 wreed wakker gemaakt door de wekker. We moesten vroeg op pad, want we hadden nog een autorit van minimaal 2 uur voor de boeg. Onderweg werden ook nog wegwerkzaamheden, en dus vertragingen verwacht. En zodoende vertrokken we om 6:00 richting Lillehammer. Het weer was heerlijk. De voorgaande dagen, misschien zelfs weken, was het weer veel slechter geweest. Het had vooral veel geregend de afgelopen tijd. Deze dag was echter zeer mooi en het was heerlijk loopweer. Onderweg reden we eerst langs Hamar, waar ik voor het eerst het Vikingskipet zag liggen. Daarna konden we naar Lillehammer rijden. Rond 7:45 kwamen we in Lillehammer aan. Hier zagen we voor ons de olympische skischans liggen. We stonden nu aan de voet hiervan en moesten nog naar de top. Daar was de start van de Halvbirken løp namelijk. Ruim een kwartier later waren we boven en hadden de auto geparkeerd op een enorme parkeerplaats. We waren erg vroeg en hoefden dus niet in een lange rij te gaan staan voor onze startnummers. De wedstrijd was zeer strak georganiseerd. Mooi om te zien.
Om 9:00 werd de wedstrijd gestart. Meteen was duidelijk dat dit geen gemakkelijke wedstrijd zou worden. We mochten meteen een heuveltje op, weer af en een volgend heuveltje weer op. Dit alles binnen 500 meter. De toon was gezet. Daarna kwamen we alles tegen dat je in een trail mag verwachten, paden vol met keien, zand, boomstammen over het pad, plassen met water, modderpoelen waar je tot je enkels in zakt, etc. Kortom een zware maar leuke wedstrijd. Al na 2 km was het hoogste punt van de wedstrijd bereikt. Van daar dus 10 km lekker bergaf tot de finish, 270 meter lager. Jammer maar helaas. Nog ruim 5 km is het verval erg klein en gaat het constant iets omhoog en dan weer omlaag. En ondertussen moeten ook de obstakels worden vermeden, indien mogelijk. Vanaf 7,5 km wordt het verval groter. Dat wil niet zeggen dat het voor mij makkelijker werd. Ik had in de voorgaande kilometers teveel van mijn energie verbruikt om nu nog lekker uit te kunnen lopen naar de finish. In de voorgaande half jaar had ik door een blessure slechts zeer weinig kunnen trainen, waardoor mijn conditie duidelijk te wensen over liet. Dat begon ik nu dus te merken. Het enige dat me restte was om de wedstrijd op reserve uit te lopen. Na 11,5 km kwam de finish in zicht. Nog een kort steil hellinkje af en vervolgens naar de finish. Hier hadden ze een zand tapijt neergelegd, waardoor het leek alsof de finish op een strand lag. Nu nog even over de finish en dan mocht ik best trots op mezelf zijn. Met minimale training had ik deze wedstrijd toch gelopen en ervan genoten. Heerlijk weer, zware omstandigheden, maar in een geweldige omgeving. Hier kan je alleen maar van genieten. Dit smaakt zeker naar meer.