Duurloopje met mijn vriendin

De afgelopen maanden heb ik weinig kunnen doen. Na maanden heerlijk vier keer per week te hebben kunnen lopen, liep ik tegen een muur aan. Mijn lijf wilde niet meer en ik moest rust nemen. Recent ben ik voorzichtig weer begonnen met korte loopjes. Na maanden een beregoede conditie te hebben gehad, voelt dit als een flinke stap terug. Het enige dat ik kan doen, is weer voorzichtig opbouwen. En dat doe ik dan ook. Mijn vriendin is vorig jaar ook begonnen met hardlopen. Tot recent deed ze haar trainingsloopjes alleen. Enkele weken geleden kwam daar verandering in. Toen heb ik voorgesteld om dat samen te doen. Voor mij is het goed om heel rustig een duurloopje te doen en zij hoeft niet alleen te lopen. Gisteren was het weer zover. De kerstdagen waren voorbij en we besloten om te gaan lopen. Een duurloopje van 55 minuten stond op het programma. Het weer was niet aangenaam. Wind, beetje regen en veel nat onderweg. De route die ik had uitgezet was voor de helft vals plat omhoog. Best vermoeiend dus. Desondanks deed mijn vriendin het erg goed. Zelf liep ik rustig mee en kwam mijn hartslag nooit uit zone 2. Ondanks het weer was het een lekker rondje. Maar het was ook gewoon lekker om zonder problemen te kunnen lopen. En samen is het toch altijd leuker als alleen!